Γράφει ο Μαρίνος Νομικός
Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά τα νέα προγράμματα του ΡΙΚ έκαναν δειλά-δειλά την εμφάνισή τους στη μικρή οθόνη και το “δεν ξέρω” της πρότασης είναι ρητορικό, καθώς είμαι σίγουρος ότι δεν το προσέξατε - ειδικά αν είστε κάτω των 55 ετών. Για μια ακόμα χρονιά το κρατικό μας κανάλι ροκανίζει τα 37 εκατομμύρια του φορολογούμενου πολίτη για -κυρίως- ανούσια, ανέμπνευστα, χιλιοφορεμένα και τελείως εκτός τόπου και χρόνου προγράμματα που αφορούν λίγους και τα βλέπουν ακόμα λιγότεροι. Ή ορθότερα μία παρανυχίδα των 37 εκατ. που πάει στο πρόγραμμα, αφού το μεγαλύτερος μέρος του προϋπολογισμού καλύπτει τους μισθούς και συντάξεις του υπέρογκου προσωπικού.
Η μοναδική χρησιμότητα του ΡΙΚ ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια που λειτουργεί στον αυτόματο χωρίς όραμα, έμπνευση ή στόχο είναι ως αμμοδόχος για να παίζουν κυβέρνηση και κόμματα με τα κουβαδάκια τους (μόνο εκεί βρίσκει βήμα ο κάθε πικραμένος εκτός κι αν ονομάζεται Δρουσιώτης ή Ευσταθίου) και να φιλοξενεί φλύαρα, προχειροστημένα και θανάσιμα ανιαρά debates υποψηφίων που παρουσιάζουν το ίδιο ενδιαφέρον με το να παρακολουθείς το ψάρι-καθαριστή του ενυδρείου επί τω έργω.
Η “Τρικυμία” για παράδειγμα, ναι οκ καλογυρισμένη και φροντισμένη σειρά εποχής, είδος που το ΡΙΚ γυρίζει πλέον με το κιλό και με κλειστά τα μάτια αλλά στ’ αλήθεια, μπορεί και ο πλέον εκπαιδευμένος θεατής να την ξεχωρίσει από τα “Βήματα στην άμμο”, το “Πέτρινο ποτάμι” ή τα “Χάλκινα χρόνια”; Βασικά μοιάζει σαν να βλέπουμε την ίδια ακριβώς σειρά από το “Σκιές στην αυγή” που ξεκίνησε το trend πίσω στο 2006 μέχρι σήμερα, αλλάζοντας μόνο τίτλο, καστ και άντε λίγο και το σκηνικό (αν και υποψιάζομαι πως βλέπουμε τα ίδια ακριβώς κολόκια, κόσκινα και κούζες). Δείχνει να τους κόφτει εκεί στο ΡΙΚ; Θα αστειεύεστε βέβαια. Απαλλαγμένοι από το άγχος της τηλεθέασης έχοντας υιοθετήσει το μότο-μπούρδα “δεν κυνηγάμε την τηλεθέαση” αλλά και των διαφημίσεων μετά το δωράκι της Βουλής στα ιδιωτικά, στο ΡΙΚ πορεύονται με αυτό που (νομίζουν ότι) ξέρουν καλά όπως το μεσήλικο ζευγάρι που είναι μαζί από το λύκειο. Ένα είδος γνώρισα, ένα είδος πήρα.
Τουλάχιστον τους πιστώνω ότι φέτος μας λυπήθηκαν και δεν υποστήκαμε τηλεπαιχνίδι ΡΙΚοϊκής έμπνευσης. Αντίθετα επιστρατεύτηκε ξανά διεθνές φορμάτ μήπως και επαναληφθεί η επιτυχία του “Κρίκου”. Όμως το “Ποιος ρωτά;”(στο πιο κυπριακό αντί “ρωτάει”), ένα ισραηλίτικο format της Armoza, δοκιμάστηκε τη σεζόν 2018-19 στο Open με πενιχρά αποτελέσματα. Και το παρουσίαζε η Ζαρίφη όχι η Καραντώνη. Είναι format που βασίζεται στην αμεσότητα, τη σπιρτάδα και την ευστροφία τόσο των παικτών όσο και των ανθρώπων που υποβάλλουν τις ερωτήσεις και αλήθεια, γνωρίζετε πολλούς Κύπριους “κοινούς θνητούς” που εμφανίζονται στην τηλεόραση να διακρίνονται για τα παραπάνω χαρίσματα;
Το “Ποιος ρωτά;” όπως ήταν αναμενόμενο έγινε από την πρώτη μέρα “Ποιος το βλέπει;” σε μια ιδιαίτερα συνωστισμένη από τηλεπαιχνίδια ζώνη. Για την ακρίβεια είναι το τέταρτο τηλεπαιχνίδι στη ζώνη πριν το δελτίο, μαζί με τα “Τροχός της Τύχης”, 5Χ5 και The Chase και σίγουρα όχι αυτό που θα τραβήξει το ενδιαφέρον.
