Οι Μάγοι οι οποίοι προέβλεψαν τη γέννησή Του ήταν αστρολόγοι και είδαν ένα φωτεινό αστέρι στην ανατολή. Τόσο οι αστρονόμοι, όσο και οι αστρολόγοι πιστεύουν ότι αυτό το «λαμπερό αστέρι» μπορεί να ήταν στην πραγματικότητα ένα σύμπλεγμα πλανητών, το επίκεντρο του οποίου ήταν ο Δίας.
Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού
Υπάρχουν πολλές πιθανές ημερομηνίες για τη γέννηση του Χριστού. Οι περισσότεροι μελετητές και ερευνητές αναφέρουν ότι ο Χριστός θα πρέπει να γεννήθηκε μεταξύ του 5 π.Χ. και του 7 π.Χ.. Η καλύτερη και η πιο πιθανή ημερομηνία είναι αυτή κατά την οποία υπήρχε ένα λαμπερό φως στον ανατολικό ουρανό κοντά στον ορίζοντα. Αυτό το φως ήταν η σύνοδος του Δία και του Κρόνου, που γίνεται κάθε 20 χρόνια. Σε κοντινή απόσταση, αλλά αόρατος, ήταν και ο Ουρανός, ο οποίος εκείνη την εποχή, 2.000 χρόνια πριν, δεν είχε ακόμα ανακαλυφθεί. Και οι τρεις πλανήτες ήταν τότε στο ζώδιο των Ιχθύων, και έτσι η γέννηση του Ιησού Χριστού τοποθετείται στην εποχή των Ιχθύων που έφερε τη συμπόνια, το έλεος, την κατανόηση και τη συγχώρεση, όλα τα χαρακτηριστικά αυτού του ζωδίου.
Η Καινή Διαθήκη στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο λέει ότι ο Χριστός γεννήθηκε στιςημέρες του Ηρώδη. Ο Ιώσηπος που έζησε τον πρώτο αιώνα δήλωσε ότι ο Ηρώδης πέθανε λίγες μέρες μετά την έκλειψη Σελήνης που ήταν τότε ορατή, λίγες μέρες πριν το Πάσχα. Η ημερομηνία αυτή μπορεί να υπολογιστεί με αρκετή ακρίβεια, γιατί η έκλειψη έγινε στις 13 Μαρτίου του 4 π.Χ. Το άστρο είχε εμφανιστεί πριν πεθάνει ο Ηρώδης, που επί των ημερών του έγινε η Γέννηση. Ο Ιησούς όμως ήταν περίπου δύο χρονών όταν διέταξε ο Ηρώδης να δολοφονηθούν τα παιδιά κάτω από 2 χρονών. Άρα, εφόσον ο Ιησούς γεννήθηκε κατά την εποχή του Ηρώδη, αυτό πρέπει να έγινε περίπου το 6 π.Χ.
Οι αστρονόμοι έχουν προσδιορίσει τις πλανητικές θέσεις για εκείνη την εποχή και τα αποτελέσματα είναι αρκετά ενδιαφέροντα. Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι στις 27 Μαΐου του 7 π.Χ., ο Δίας πέρασε Βόρεια του Κρόνου, και ήταν στο ίδιο γεωγραφικό μήκος και συνεπώς ήταν σε σύνοδο. Αυτό συμβαίνει μια φορά περίπου κάθε 20 χρόνια. Ωστόσο, αυτός ο συγκεκριμένος συνδυασμός συνέβη στον αστερισμό των Ιχθύων. Εκείνη την εποχή, οι Ιχθύες θεωρούνταν από τους Εβραίους σημαντικό σύμβολο και ως εκ τούτου, σήμαινε κάτι πολύ σημαντικό για τον Εβραϊκό λαό. Το θεώρησαν ως σημάδι ότι ένας μεγάλος άνθρωπος ήταν να γεννηθεί στους Εβραίους.
Ο Δίας και ο Κρόνος έκαναν τρία περάσματα σε διάστημα δύο ετών. Μπορούμε να υπολογίσουμε πότε συνέβη η σύνοδος του Δία και του Κρόνου ανάμεσα στο 8 και στο 6 π.Χ. και βλέπουμε ότι ο Δίας και ο Κρόνος ήρθαν σε σύνοδο τρεις φορές. Ένα αστρονομικό γεγονός που συμβαίνει κάθε 20 χρόνια, έγινε τρεις φορές σε λίγους μήνες. Μάλιστα αν σκεφθούμε ότι έγινε στο ζώδιο των Ιχθύων, το σύμβολο των Εβραίων και των Χριστιανών αργότερα, αυτό έκανε τους μάγους να συνδέσουν την εμφάνιση των πλανητών με το Βασιλιά των Ιουδαίων.
Οι μελετητές και οι αστρονόμοι αναφέρουν ότι εκείνη την εποχή υπήρχε ένα Μεγάλο τρίγωνο στα ζώδια του Νερού από την Αφροδίτη, τον Ποσειδώνα και τη Σελήνη, παράλληλα με τον Δία και τον Κρόνο. Η Αφροδίτη είναι η αγάπη και ο Ποσειδώνας, η «υψηλότερη οκτάβα της», είναι η ουσία της πνευματικότητας. Η Σελήνη σε προσωπικό επίπεδο σηματοδοτεί την ενστικτώδη αντίδρασή μας και τα συναισθήματά μας, ενώ συλλογικά σηματοδοτεί το λαό. Πραγματικά, ο Ιησούς αγαπούσε πνευματικά τον λαό.
Ποιo ήταν το αστέρι της Βηθλεέμ; Ήταν ένα πλανητικός συνδυασμός, ένας κομήτης, ή ένα σημάδι από το Θεό;
Το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο καταγράφει τη σημασία της γέννησης του Ιησού. Το άστρο της Βηθλεέμ αναφέρεται μόνο από τον Ευαγγελιστή Ματθαίο. Κατά το ευαγγέλιο, δεν ήταν μόνο ένα έντονο φως στον ουρανό, αλλά ήταν ένα διακριτικό σημάδι, ένα μήνυμα. Αναφέρεται στους τρεις Μάγους που ήταν σοφοί και ήρθαν να προσκυνήσουν τον Ιησού όταν γεννήθηκε. Κατευθύνθηκαν μελετώντας τον ουρανό και ήρθαν στην Ιερουσαλήμ λέγοντας, «Πού είναι Αυτός που έχει γεννηθεί ως βασιλιάς των Ιουδαίων; Γιατί είδαμε το αστέρι Του στην Ανατολή και έχουμε έρθει για να Τον προσκυνήσουμε» (Κατά Ματθαίον 2:1-2 ). Η Αστρολογία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανακοίνωση της γέννησης του Ιησού και αποδεικνύει τη θεότητά Του. Οι τρεις σοφοί οδηγήθηκαν από ένα αστέρι. Κατάλαβαν ότι αυτό το αστέρι ήταν ένα σημάδι το οποίο ανήγγειλε τη γέννηση του νέου «βασιλιά των Ιουδαίων». Οι μάγοι, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ήταν πολύ πιθανόν ιερείς που ήταν οπαδοί της Αστρολογίας από την περιοχή της Περσίας.
Ανεξάρτητα από την ημερομηνία γέννησης του Ιησού, αναμφίβολα ζει στο σήμερα. Τώρα όμως ζούμε στην εποχή του Υδροχόου, αφήνοντας πίσω την εποχή των Ιχθύων. Η Εποχή του Υδροχόου σηματοδοτεί την απελευθέρωση από την ανισότητα. Είναι επίσης μια εποχή όπου έχουμε αναπτύξει και έχουμε χρησιμοποιήσει τη σύγχρονη τεχνολογία. Ο Ουρανός, ο κυβερνήτης του Υδροχόου, φέρνει την Ανώτερη συνειδητότητα. Ως εκ τούτου, καθώς ο χρόνος προχωρά και εμείς μπαίνουμε όλο και πιο βαθιά στα στοιχεία και τα χαρακτηριστικά του Υδροχόου, η συνείδηση του Χριστού γίνεται μια εσωτερική φλόγα, ένα κομμάτι της συνείδησής μας. Οι διδαχές Του εσωτερικεύονται και ασκούνται ενστικτωδώς. Με τον Χριστό μέσα μας, οι έννοιες του πολέμου, της εκμετάλλευσης και της απληστίας είναι μακριά από μας. Καταλαβαίνουμε ότι είμαστε όλοι ένα. Μπορούμε λοιπόν να ξεφύγουμε από τη δυστυχία, να τερματίσουμε το δυϊσμό των Ιχθύων και να φέρουμε τον Ουρανό στη γη!
Πηγή:e-zwdia.gr
