PEOPLE

Όσα χρόνια και αν περάσουν τις βλέπουμε κάθε χρόνο: Οι πιο γνωστές ταινίες – και μίνι σειρές – των ημερών

Lifenews

«Μυρίζουν» Πάσχα

Όσα χρόνια και αν περάσουν και όσες φορές και αν τις παρακολουθήσαμε, κάποιες ταινίες, ή αλλιώς μίνι σειρές, για το Πάσχα που θέλουμε κάθε χρόνο τέτοια εποχή να τις δούμε ξανά.

Ίσως να ανασύρουν από μέσα μνήμες από μέρες του Πάσχα που ζήσαμε στο παρελθόν και να μας θυμίζουν διάφορες στιγμές της ζωής μας, καθώς παραμένουν αναλλοίωτες στο χρόνο και μας υπενθυμίζουν διάφορα μηνύματα για τις Άγιες Μέρες.

Εμείς βρίκαμε τις πιο δημοφιλείς ταινίες (μίνι σειρές) που οι πλίστοι βλέπουμε κάθε χρόνο και σας τις παρουσιάζουμε πιο κάτω. 

Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ

Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ (Jesus of Nazareth) είναι τηλεοπτική μίνι σειρά βρετανικής και ιταλικής παραγωγής συνολικής διάρκειας 371 λεπτών. Θεωρείται ως η μεγαλύτερη θρησκευτική παραγωγή στην ιστορία της μικρής και της μεγάλης οθόνης, που αναφέρεται στη Γέννηση, τη Ζωή, τα Πάθη και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Ο Ιταλός σκηνοθέτης Φράνκο Τζεφιρέλι απέδωσε με ευλάβεια τα Πάθη του Ιησού, αναπαριστώντας τα γεγονότα με πίστη στις Γραφές και απόλυτο σεβασμό στην ιερότητα του θέματος. Τα γυρίσματα κράτησαν σχεδόν έναν χρόνο, έγιναν σε αυθεντικούς χώρους και ο Τζεφιρέλι εξασφάλισε ένα επιτελείο διάσημων ηθοποιών και κομπάρσων.

Τα γυρίσματα της σειράς ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 1975 και ολοκληρώθηκαν τον Μάιο του 1976 και έγιναν στο Μαρόκο και την Τυνησία. Οι σκηνές των συναγωγών τραβήχτηκαν στο νησί Djerba, ενώ οι σκηνές της Ιερουσαλήμ τραβήχτηκαν στην πόλη της Τυνησίας Μοναστήρι (το όνομα της πόλης παραμένει Ελληνικό μέχρι και σήμερα). Λόγω των κάκιστων Αγγλικών κάποιων κομπάρσων που επιλέχθηκαν από τον ντόπιο πληθυσμό, όλες οι ομιλίες τους ηχογραφήθηκαν ξανά σε στούντιο. Η σειρά προβλήθηκε για πρώτη φορά από το ιταλικό κανάλι RAI 1 στις 27 Μαρτίου 1977.

Ο προϋπολογισμός της ήταν 180.000.000 δολάρια και η κινηματογράφησή της έγινε από την RAI Radiotelevisione Italiana.

Δείτε εδώ το trailer 

Η Βίβλος

Η Βίβλος (ιταλικά: La Bibbia‎) είναι μια θρησκευτική επική ταινία του 1966 σε παραγωγή Ντίνο ντε Λαουρέντις και σκηνοθεσία Τζον Χιούστον. Αφηγείται τα πρώτα 22 κεφάλαια του Βιβλίου της Γένεσης, καλύπτοντας τις ιστορίες από τη Δημιουργία και τον Αδάμ και την Εύα μέχρι τον Ισαάκ. Η ταινία κυκλοφόρησε από την 20th Century Fox. Στο καστ συμμετέχουν οι Τζον Χιούστον, Μάικλ Παρκς, Ρίτσαρντ Χάρις, Φράνκο Νέρο, Στίβεν Μπόιντ, Τζορτζ Σι Σκοτ, Άβα Γκάρντνερ, Πίτερ Ο' Τουλ και Γκαμπριέλε Φερτσέτι. Το σενάριο γράφτηκε από τον Κρίστοφερ Φράι, με άγνωστες συνεισφορές των Όρσον Γουέλς, Άιβο Περίλι, Τζόναθαν Γκρίφιν, Μάριο Σολντάτι και Βιτόριο Μπονιτσέλι. Η μουσική επένδυση έγινε από τον Ιάπωνα συνθέτη Τοσίρο Μαγιουζούμι, με τη συνεισφορά του άγνωστου τότε Ένιο Μορικόνε.

Μετά την πρεμιέρα της στη Νέα Υόρκη στις 28 Σεπτεμβρίου 1966, η ταινία έλαβε γενικά θετικές κριτικές από τους κριτικούς. Το National Board of Review of Motion Pictures συμπεριέλαβε την ταινία στη λίστα των 10 καλύτερων ταινιών του 1966. Οι ντε Λαουρέντις και Χιούστον κέρδισαν Βραβεία Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερου Παραγωγού και Καλύτερου Ξένου Σκηνοθέτη αντίστοιχα. Η μουσική του Τοσίρο Μαγιουζούμι ήταν υποψήφια για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα. Η ταινία σχεδιάστηκε αρχικά ως η πρώτη από μια σειρά ταινιών που επαναδιηγούνται ολόκληρη την Παλαιά Διαθήκη, αλλά οι επόμενες ταινίες δεν γυρίστηκαν ποτέ.

Η ταινία αποτελείται από πέντε κύριες ενότητες: Δημιουργία, Κήπος της Εδέμ, Κάιν και Άβελ, Κιβωτός του Νώε, και Αβραάμ. Υπάρχουν επίσης δύο μικρότερα τμήματα: το ένα αφηγείται την ανέγερση του Πύργου της Βαβέλ και το άλλο την καταστροφή στα Σόδομα και τα Γόμορρα. Τα τμήματα διαφέρουν πολύ ως προς τον τόνο. Η ιστορία του Αβραάμ είναι ζοφερή και ευλαβική, ενώ αυτή του Νώε επικεντρώνεται στην αγάπη του για όλα τα ζώα. Τα αιλουροειδή (συμπεριλαμβανομένων των λιονταριών) παρουσιάζονται να πίνουν γάλα και η σχέση του Νώε με τα ζώα απεικονίζεται ως αρμονική.

Δείτε εδώ το trailer

Τα Πάθη του Χριστού

Τα Πάθη του Χριστού (The Passion of the Christ) είναι αμερικανική κινηματογραφική ταινία του 2004 σε σκηνοθεσία του Μελ Γκίμπσον. Είναι επική δραματική ταινία με θέμα τα Πάθη του Ιησού Χριστού, με τον Τζιμ Καβίζελ στον ομώνυμο ρόλο. Βασίζεται κυρίως στα 4 Ευαγγέλια και επιπροσθέτως σε άλλα θρησκευτικά κείμενα.

Η ταινία καλύπτει βασικά τις τελευταίες 12 ώρες της ζωής του Ιησού, αρχίζοντας με την προσευχή στον κήπο στη Γεθσημανή, την αγρυπνία και τη θλίψη της Παναγίας, και τελειώνοντας με μία σύντομη περιγραφή της Αναστάσεως. Αξιοσημείωτες εικόνες της ταινίας ωστόσο αποτελούν και κάποιες αναδρομές στη ζωή του Χριστού ως παιδιού και ως νέου με τη Μητέρα του, της επί του Όρους ομιλίας, του Χριστού να διδάσκει τους Δώδεκα Αποστόλους και του Μυστικού Δείπνου. Η ταινία γυρίστηκε στην Ιταλία και οι διάλογοί της είναι αποκλειστικά στην ανακατασκευασμένη αραμαϊκή γλώσσα, στη δημώδη εβραϊκή και στη λατινική, οπότε σε όλες τις χώρες προβάλλεται με υπότιτλους ή μεταγλωττισμένη.

Η ταινία υπήρξε αμφιλεγόμενη και δέχθηκε ανάμικτες κριτικές, με ορισμένες να βρίσκουν την ακραία βία της υπερβολική και αποπροσανατολιστική, ενώ υπήρξαν ισχυρισμοί ότι έμμεσα προάγει τον αντισημιτισμό. Πάντως η ταινία σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία, με έσοδα 612 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ από την προβολή της σε κινηματογραφικές αίθουσες. Τα Πάθη του Χριστού υπήρξαν η ταινία με χαρακτηρισμό R (Restricted - ακατάλληλη για ανήλικους) με τα μεγαλύτερα έσοδα στις ΗΠΑ στην ιστορία. Το 2005 ήταν υποψήφια για τρία Βραβεία «Όσκαρ» (φωτογραφίας, καλύτερης πρωτότυπης μουσικής και μακιγιάζ).

Δείτε εδώ το trailer

Μαρία η Μαγδαλυνή 

Η Μαρία Μαγδαληνή, «Mary Magdalene», του Γκαρθ Ντέιβις, είναι παραγωγή του 2018, με πρωταγωνίστρια την Ρούνεϊ Μάρα και τον Χοακίν Φίνιξ στον ρόλο του Χριστού. 

Ο Ντέιβις («Lion») και η σεναριογράφος Φιλίπα Γκόσλετ φρεσκάρουν το πρόσωπο της Μαρίας από το ψαροχώρι Μάγδαλα της Γαλιλαίας στο πρότυπο μιας νεαρής γυναίκας που αψηφά τις ιεραρχίες και τις αξίες της παραδοσιακής οικογένειας, την οποία και εγκαταλείπει για να γίνει μέλος ενός κοινωνικού κινήματος με επικεφαλής τον Ιησού τον Ναζωραίο.

Με γυρίσματα στη Νότια Ιταλία και την υπόσχεση μιας ιστορίας ισότητας και φεμινισμού που αφορά κάθε πιστό της χριστιανοσύνης, η «Μαρία Μαγδαληνή» αποτελεί μια κινηματογραφική επιλογή στο πνεύμα των ημερών του Πάσχα.

Στην υπόθεση της ταινίας, η νεαρή Μαρία από τα Μάγδαλα επαναστατεί ενάντια στη θέληση της οικογένειάς της να την παντρέψει με έναν μεγαλύτερό της χήρο και την εγκαταλείπει, ακολουθώντας (μόνη αυτή ανάμεσα σε 12 άντρες) τον Ιησού τον Ναζωραίο και τον πύρινο όσο και πνευματικά λυτρωτικό λόγο του.
 
 

Μπεν Χουρ

Το Μπεν Χουρ (πρωτότυπος τίτλος: Ben-Hur) είναι μια αμερικάνικη επική κινηματογραφική ταινία του 1959, σκηνοθετημένη από τον Γουίλιαμ Γουάιλερ, με σενάριο από τον Καρλ Τάνμπεργκ βασισμένο στο πασίγνωστο ομώνυμο μυθιστόρημα του Λιου Ουάλλας. Πρόκειται για μία από τις καλύτερες θρησκευτικές ταινίες με τον ιδιαίτερο πομπώδη χαρακτήρα που έχουν γυριστεί. Το επικό δράμα βραβεύτηκε με 11 Όσκαρ, τα περισσότερα που έχει πάρει ποτέ ταινία.

Η ταινία γυρίζεται στο έτος 26 μ.Χ., στην ακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο Ιούδας Μπεν Χουρ είναι γιος μιας πλούσιας οικογένειας. Ζει στην Ιερουσαλήμ μαζί με τη μητέρα του Μίριαμ, την αδερφή του Τιρζά, τον δούλο τους Σιμωνίδη και την κόρη του Σιμωνίδη, την Εσθήρ, η οποία αγαπάει τον Ιούδα αλλά διατηρεί και άλλο δεσμό. Ο παιδικός φίλος του Ιούδα, ο Μεσάλας κατέχει αξιόλογη θέση στον ρωμαϊκό στρατό. Οι διαφορετικές ιδεολογίες τους προκαλούν ρήξη.

Στην παρέλαση για την υποδοχή του νέου κυβερνήτη της Ιουδαίας Βαλέριου Γκράτου, κεραμίδια πέφτουν τυχαία από το σπίτι του Μπεν Χουρ στο κεφάλι του Γκράτου. Ο Μεσάλας ξέρει ότι επρόκειτο για ατύχημα, αλλά συλλαμβάνει τον Ιούδα και φυλακίζει τη μητέρα του και την αδερφή του. Ο Ιούδας επιδιώκει να πάρει εκδίκηση.

Καθώς αυτός και οι υπόλοιποι σκλάβοι οδεύουν προς τα πλοία, σταματούν στη Ναζαρέτ να ποτίσουν τα άλογα των Ρωμαίων. Ζητάει απεγνωσμένα νερό αλλά ο στρατηγός του το αρνείται. Καταρρέει, αλλά συνέρχεται όταν του δίνει νερό ο Ιησούς Χριστός. Μετά από 3 χρόνια ως σκλάβος γαλέρων, ο Ιούδας εργάζεται στη γαλέρα του Ρωμαίου πρόξενου Κουίντου Άρριου, στον οποίο ανατέθηκε η καταστροφή ενός μακεδονικού στόλου. Αναγνωρίζει την υπακοή του Ιούδα και του προσφέρει εκπαίδευση ως οδηγός άρματος, με τον ίδιο να αρνείται. Όταν ο ρωμαϊκός στόλος αντιμετωπίζει τους Μακεδόνες, ο Άρριος ζητάει να δεθούν όλοι οι κωπηλάτες εκτός του Μπεν Χουρ. Η γαλέρα του δέχεται επίθεση με έμβολο πλοίου και βουλιάζει, αλλά ο Ιούδας λύνει τους κωπηλάτες και σώζει τον Άρριο. Αυτός πιστεύει ότι ηττήθηκαν, και προσπαθεί να αυτοκτονήσει με το σπαθί του, με τον Ιούδα να τον εμποδίζει. Στον Άρριο αποδίδεται η νίκη των Ρωμαίων. Ο Άρριος ζητάει από τον αυτοκράτορα Τιβέριο να ελευθερώσει τον Μπεν Χουρ.

Αφού περάσει μια χρονιά, ο Μπεν Χουρ γυρίζει στην Ιουδαία. Καθ' οδόν συναντάει τον Μπαλτάζαρ και τον Άραβα σεΐχη Ιλντερίμ. Βλέποντας ο σεΐχης την εξέλιξη του Ιούδα ως αρματηλάτη, του ζητάει να οδηγήσει την άμαξά του των 4 αλόγων, σε έναν αγώνα παρουσία του νέου κυβερνήτη της Ιουδαίας, Ποντίου Πιλάτου. Ο Ιούδας αρνείται, αλλά άλλαξε γνώμη όταν έμαθε ότι θα αγωνιστεί και ο άλλοτε φίλος του Μεσάλα. Γυρίζει στο σπίτι του στην Ιερουσαλήμ. Συναντά την Εσθήρ και μαθαίνει πως αυτή ακόμα τον αγαπάει. Επισκέπτεται τον Μεσάλα και απαιτεί την ελευθέρωση της αδερφής του και της μητέρας του. Οι Ρωμαίοι είδαν ότι αυτές απέκτησαν λέπρα και τις έδιωξαν από την πόλη. Ζητούν από την Εσθήρ να κρύψει την αλήθεια και να πει στον Ιούδα ότι πέθαναν. Αυτή η λάθος αποκάλυψη πεισμώνει τον Ιούδα, ο οποίος θα προσπαθήσει να εκδικηθεί τον Μεσάλα στην αρματοδρομία.

Για τις ανάγκες της ταινίας κατασκευάστηκε μία πιστή αναπαράσταση της αρχαίας Ρώμης, σκηνικό που επισκέφθηκαν χιλιάδες επώνυμοι κατά τη διάρκεια του τουριστικού ταξιδιού τους στην Αιώνια Πόλη. Ο πλούτος, η ένταση της εικόνας, σκηνές ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη, όπως η σκηνή στη ρωμαϊκή γαλέρα ή η περίφημη αρματοδρομία, την οποία δεν είχε σκηνοθετήσει ο ίδιος ο Γουίλιαμ Γουάιλερ αλλά οι βοηθοί του, το θέαμα και ο Τσάρλτον Ίστον στον ρόλο του Μπεν Χουρ καθώς και μία πλειάδα γνωστών πρωταγωνιστών, συνθέτουν μια ταινία-θρύλο. Όπως σχολιάζει ο Γιάννης Σολδάτος, πρόκειται για μια ταινία που "καθιερώθηκε στην κινηματογραφική πιάτσα σαν σκωπτικός χαρακτηρισμός της κινηματογραφικής σπατάλης". 

Δείτε εδώ το trailer

The Ten Commandments – Oι 10 Εντολές

Το Οι Δέκα Εντολές είναι αμερικανική θρησκευτική επική ταινία του 1956, σε παραγωγή και σκηνοθεσία Σέσιλ Ντε Μιλ, γυρισμένο σε VistaVision (και με τη μέθοδο Technicolor). Η διανομή έγινε από την Paramount Pictures. Η ταινία αναφέρεται στη βιβλική ιστορία της ζωής του Μωυσή, αλλά και πώς έλαβε τις Δέκα Εντολές από τον Θεό, στο Όρος Σινά. Πρωταγωνιστής στην ταινία είναι ο Τσάρλτον Ίστον (ως Μωυσής). Παίζουν επίσης οι Γιουλ Μπρίνερ (ως Ραμσής), Αν Μπάξτερ (ως Νεφερτίτη), Έντουαρντ Ρόμπινσον (ως Δαθάν), Ιβόν ντε Κάρλο (ως Σεπφώρα) κ.ά.

Η ταινία διαδραματίζεται στην Αίγυπτο και στο Όρος Σινά, αλλά και στη Χερσόνησο του Σινά, με την ταινία να αποτελεί την τελευταία του Ντε Μιλ πριν τον θάνατό του το 1959, αλλά και την πιο επιτυχημένη του. Η ταινία, εν μέρει, βασίζεται στην παλαιότερη βωβή ομώνυμη ταινία του Ντε Μιλ και κατέχει ένα από τα μεγαλύτερα σκηνικά ταινιών, που υπήρξαν ποτέ. Κατά την ημερομηνία κυκλοφορίας της, ήτοι 8 Νοεμβρίου του 1956, ήταν η ακριβότερη ταινία που γυρίστηκε ποτέ.

Το 1957 η ταινία ήταν υποψήφια για εφτά Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένου και αυτό της Καλύτερης ταινίας, και τελικώς έλαβε το Όσκαρ των Καλύτερων Οπτικών Εφέ. Ο Τσάρλτον Ίστον ήταν, επίσης, υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα Α' Ανδρικού Ρόλου (δραματικές ταινίες). Από την άλλη ο Γιουλ Μπρίνερ βραβεύθηκε με το National Board of Review Award for Best Actor. Η ταινία είναι μία από τις πιο επιτυχημένες εμπορικά ταινία όλων των εποχών, με την πρώτη προβολή να φθάνει τα $122.7 εκατομμύρια. Είναι η πιο επιτυχημένη στη σχετική λίστα στις ταινίες του 1956 και η δεύτερη πιο επιτυχημένη της δεκαετίας του 1950. Βάσει του Βιβλίο Γκίνες είναι μέσα στις εφτά πιο επιτυχημένες ταινίες όλων των εποχών, εάν η λίστα εξεταστεί κατά αναλογίαν με την τότε και τη σημερινή νομισματική αξία.

Το 1999 η ταινία επελέγη για το Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, αφού κρίθηκε πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική. Τον Ιούνιο του 2008, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου έφερε στη δημοσιότητα τη Top Ten (Κορυφαία Δέκα) λίστα του, η οποία είχε τις δέκα καλύτερες ταινίες σε δέκα διαφορετικά είδη, μετά από ψηφοφορία όπου συμμετείχαν 1.500 άνθρωποι από σχετική κοινότητα. Η ταινία βγήκε δέκατη στις δέκα καλύτερες του είδους Επικές.

Δείτε εδώ το trailer

READ MORE

LATEST NEWS