Όταν ο Αρχιεπίσκοπος κήρυττε το μίσος από το χαζοκούτι

Γράφει ο Μαρίνος Νομικός

 Στις πολλές ιδιότητες του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, τον οποίο αποχαιρετούμε οριστικά σήμερα, μία που ίσως δεν λαμβάνει την έκταση που της αρμόζει στα διάφορα αφιερώματα ήταν και αυτή του καναλάρχη, όταν η Αρχιεπισκοπή ήταν ακόμα ιδιοκτήτρια του Mega. Να του πιστώσουμε ότι επί των ημερών του η Εκκλησία ξεφορτώθηκε τον βραχνά του καναλιού που έγινε στη συνέχεια Omega και πρόβλημα πλέον της οικογένειας Χάσικου.

 Αν και γενικά ο μακαρίτης διατηρούσε άριστες σχέσεις με όλα τα κανάλια, το Mega ήταν αυτό που ένιωθε σαν στο σπίτι του γιατί α) ήταν και β) εκεί μπορούσε να ξεστομίσει ό,τι ήθελε χωρίς αντίλογο. Όπως σε εκείνη τη διαβόητη εμφάνισή του τον Οκτώβριο του 2016 στην εκπομπή “Βέτο” της Αιμιλίας Κενεβέζου όπου καταφέρθηκε με χυδαίους χαρακτηρισμούς εναντίον των ΛΟΑΤΚΙ τους οποίους αποκάλεσε “φρούτα”, “ανώμαλους”, “ξετσίπωτους” και ότι “δεν κάνουν τίποτα για να ξεπεράσουν τον κακό εαυτό τους”.

 Στην ίδια εκπομπή έκανε και τη διαβόητη εξαγγελία για τα σχολεία που θα ιδρύσει η Αρχιεπισκοπή για να βγάζουν... στρέιτ μαθητές (και τελικά δεν ιδρύθηκαν ποτέ, ευτυχώς).

Ήθελε λέει να δημιουργηθούν το μίνιμουμ, 10 νηπιαγωγεία, δύο δημοτικά καθώς και γυμνάσια και λύκεια. «Να δώσουμε μια υποδειγματική εκπαίδευση. Να δώσουμε κατευθύνσεις στα παιδιά μας. Έχουμε την απαίτηση να γίνουν σωστοί άνθρωποι και ολοκληρωμένες προσωπικότητες που θα βοηθήσουν αυτό τον τόπο», είχε πει.

Σε ερώτηση της Αιμιλίας για το πώς μπορεί να διδαχθεί αυτό και πώς μπορεί κάποιος να αλλάξει γνώμη μέσα από το σχολείο για την ομοφυλοφιλία, ο συγχωρεμένος ξεστόμισε «πιστεύετε ότι η ομοφυλοφιλία είναι φρούτο των τελευταίων ετών; Έχουμε ξετσιπωθεί πλέον. Είμαστε σε απαράδεκτες καταστάσεις. Δεν επιτρέπονται αυτά τα πράγματα. Κάπου πρέπει να κοκκινίσουμε και λίγο, να μάθουμε να υπερπηδούμε μερικές ανωμαλίες».

Η Αιμιλία αντέδρασε λέγοντας πως δεν θεωρεί ότι η ομοφυλοφιλία ήταν “φρούτο”, όμως η χλιαρή αντίδραση οφείλονταν κατά στο ότι είχε απέναντι τον μάστρο της και κατά δεύτερο στον άγραφο νόμο της εγχώριας τηλεόρασης που θέλει τον οικοδεσπότη να είναι ευγενικός και μετρημένος με τους καλεσμένους του ακόμα κι όταν οι τελευταίοι εκφράζουν ρητορική μίσους κατά ομάδων του πληθυσμού.

Και γενικά ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος απολάμβανε ασυλία από τα τηλεοπτικά κανάλια, εκτός από εκείνο που του ανήκε, γιατί αφενός όλοι στέκονταν σούζα μπροστά του κι αφετέρου οι εμπρηστικές δηλώσεις του γινόταν viral και έκαναν φυσικά νούμερα. Να μη πω φυσικά ότι πλείστοι παρουσιαστές και δημοσιογράφοι συμφωνούσαν (άλλοι κρυφά κι άλλοι δεν μπορούσαν να κρύψουν τον ενθουσιασμό τους) με τα περισσότερα ομοφοβικά, ρατσιστικά και ξενοφοβικά που ξεστόμιζε.

Καμία κριτική, καμία αντίδραση, κανένας ψόγος για όσα έλεγε δημόσια.

Και το χειρότερο. Έγινε καταγγελία τόσο στην Γενικό Εισαγγελέα όσο και στην Αρχή Ραδιοτηλεόρασης με βάση τον τότε πρόσφατο αντιρατσιστικό νόμο για ποινική δίωξη της ρητορικής του μίσους όταν στρέφεται εναντίον ανθρώπων λόγω φυλής, θρησκεύματος ή σεξουαλικής. Και μαντέψτε, δεν έγινε απολύτως τίποτα. Δεν βρέθηκε τίποτα το επιλήψιμο. Αντίθετα η Αρχή τιμώρησε με τσουχτερά πρόστιμα ραδιοφωνικές εκπομπές που σχολίασαν έντονα τον μακαρίτη γι’ αυτές ακριβώς τις απόψεις.

 Ο συγχωρεμένος ήξερε να παίζει πολύ καλά το παιχνίδι της δημοσιότητας.