Όσα αποκάλυψε στο Πρώτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ
Στο κρατικό ραδιόφωνο μίλησε φανερά συγκινημένη η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Υγείας, Χριστίνα Γιαννάκη για τη Ζέτα Αιμιλιανίδου, που τις συνέδεε μια φιλία 20 χρόνων.
Η Χριστίνα Γιαννάκη μεταξύ άλλων ανέφερε πως ήταν επιθυμία της Υπουργού να μεταβεί στην Αθήνα, ενώ ανέφερε πως προσπαθούσε να της δώσει δύναμη.
Αρχικά ανέφερε: «Από τις 15 Μαΐου, που έγινε αυτή η εγκεφαλική αιμορραγία είχα φτάσει στο American Heart, περίπου στις 7 παρά δέκα και φώναζε το όνομα μου. Με πήρε κατεπειγόντως ο δρ. Σωτηρίου και μου είπε είναι εδώ η φίλη σου η Ζέτα, έλα οπωσδήποτε. Όταν έφτασα εκεί ήταν μια πολύ πολύ δύσκολη στιγμή γιατί μας ένωνε μια φιλία, 20 χρόνια, μιλούσαμε κάθε δύο μέρες στα τηλέφωνα, για οποιοδήποτε θέμα. Είτε γιατί κάποιοι πήγαιναν στο γραφείο της για θέματα υγείας και με έπαιρνε στο τηλέφωνο «Χριστίνα μου σε παρακαλώ να στείλω τον τάδε να δεις τι έχει να τον βοηθήσουμε», είτε για αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου «Χριστίνα μου, πως να τις υλοποιήσετε». Είχε μεγάλη αγάπη για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είχαμε μια φιλία 20 χρόνια».
Η ίδια πρόσθεσε: «μας έδεσε πάρα πολύ η μεγάλη περιπέτεια που πέρασε ο σύζυγός της. Είχα πάει στην Αθήνα, δυο φορές με τον σύζυγό της. Εκείνη την ημέρα στο American Heart, που έμεινα μαζί της, ήμουν εκεί μέχρι να κάνω όλες τις διεργασίες για να προσγειωθεί η air ambulance, είχε έρθει και ο Υπουργός. Ήταν πάρα πάρα πολύ σκληρή η στιγμή μέχρι την ώρα που έφυγε με την air ambulance, τα χαράματα και μετά εγώ κάθε μέρα μιλούσα με το Υγεία, περίπου επτά φορές την ημέρα. Έβαζα το ξυπνητήρι και μιλούσα κάθε τρεις ώρες».
Στο American Heart, ανέφερε η κα. Γιαννάκη, «δεν μπορούσε να γίνει καμία επέμβαση, όμως ήταν και δική της επιθυμία να πάει στην Αθήνα, διότι 1η του Δεκέμβρη, έπαθε εγκεφαλική αιμορραγία ο ξάδελφος της και πάλι με είχε πάρει για να βοηθήσω. Ήτανε πάρα πολύ βαρύ και δύσκολες αυτές οι 22 μέρες, ήταν πάρα πάρα πολύ σκληρές, ήταν πάρα πολύ σκληρό για μένα. Ήταν και εκεί ο Υπουργός, ο οποίος ήταν πολύ συγκινημένος. Εγώ προσπαθούσα να κρατηθώ για να μην αισθανθεί κάτι γιατί είχε πλήρως τις αισθήσεις της. Δεν ήθελα εγώ να αισθανθεί κάτι. Της κρατούσα το χέρι και προσπαθούσα να της χαμογελάσω, να της δώσω κουράγιο. Ήταν δύσκολα, πολύ δύσκολα...».
Τέλος συμπλήρωσε: «παρά το ότι ήταν αποκαρδιωτικές οι αναφορές των γιατρών εγώ πίστεψα στο θαύμα, μια ανατροπή. Ήθελα να το πιστεύω, ότι θα ‘χαμε μια ανατροπή, δεν την είχα όμως. Οι γιατροί έλεγαν τα ίδια κάθε μέρα, είχαμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Τη Δεύτερα φύγαμε χαράματα με τον Υπουργό και πήγαμε στο ΥΓΕΙΑ για να διευθετήσουμε τις διαδικασίες, για να μεταφέρουμε τη σορό. Ήθελα να τη φέρω μέσα σε 24 ώρες. Καταφέραμε να τη μεταφέρουμε γιατί έχει πάρα πολλή γραφειοκρατία στην Ελλάδα, ήταν πάρα πολύ σκληρό».
- Χριστίνα Γιαννάκη
- Ζέτα Αιμιλιανίδου
