LIFESTYLE

Η Μικαέλλα Χατζηεφραίμ σε μιά απο τις σπάνιες συνεντεύξεις της

Lifenews

Μικαέλλα μου πως αποφάσισες να ακολουθήσεις το τραγούδι; Είναι κάτι που ονειρευόσουν από μικρή ή εξελίχθηκε στην πορεία;

Με τη μουσική γενικότερα ασχολούμαι από 5 ετών. Ξεκίνησα μαθήματα πιάνου, όπως τα πλείστα παιδιά στην Κύπρο μας άλλωστε, και φυσικά ταυτόχρονα θυμάμαι τον εαυτό μου να τραγουδά. Ποτέ όμως δεν φαντάστηκα τον εαυτό μου τραγουδίστρια! Δεν ήμουν το παιδί που έψαχνε την ευκαιρία να τραγουδήσει μπροστά από “κοινό” και μη σου πω πως ήμουν πολύ ντροπαλή με αυτό το θέμα. Στην εφηβεία ουσιαστικά , αφότου άρχισα να συμμετέχω σε διάφορες δραστηριότητες που αφορούσαν το τραγούδι, άρχισα να αισθάνομαι πως ήθελα να το εξελίξω…


Πως ξεκίνησες; Ποια ήταν τα βήματα που ακολούθησες στην επαγγελματική σου πορεία από την αρχή μέχρι σήμερα;

Ξεκίνησα ουσιαστικά μέσα από τη συμμετοχή μου σε χορωδίες. Μέχρι τα 18 που έφυγα για σπουδές στην Αθήνα, συμμετείχα σε μουσικά δρώμενα καθαρά από μεράκι και ερασιτεχνικά. Είχα ξεκινήσει σε ένα μικρό μαγαζάκι και αυτή η δουλειά ουσιαστικά οριοθετεί και την επαγγελματική μου αρχή.Συμμετείχα έπειτα και σε ένα τηλεοπτικό παιχνίδι ενώ μετά από αυτό ακολούθησαν πολλές δουλειές με γνωστά ονόματα στην Αθήνα. Έμεινα στην Ελλάδα σχεδόν έντεκα χρόνια και πραγματικά οι εμπειρίες που αποκόμισα και όλα όσα έχω να θυμάμαι είναι πολλά. Δούλεψα και εκτός Αθήνας, γιατί ένιωθα πως για να εξελιχθώ έπρεπε να έχω ευθύνη και όχι απλά να πλαισιώνω άλλους τραγουδιστές. Με αυτό το σκεπτικό κατέβηκα πριν κάποια χρόνια Κύπρο και λόγω διαφόρων καταστάσεων έμεινα μόνιμα!


Η μέχρι τώρα πορεία σου στο χώρο ήταν ομαλή ή υπήρχαν δυσκολίες;

Μπορώ να πω πως είμαι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος στη δουλειά αυτή και γενικότερα. Φυσικά την τύχη μας την φτιάχνουμε και εμείς οι ίδιοι με την στάση μας και τις επιλογές μας, και γι’ αυτό όλα όσα πέρασα, καλά και “κακά”, θεωρώ πως τελικά έγιναν για καλό μου. Δεν θα άλλαζα τίποτα.

unnamed
Τι είναι αυτό που σου αρέσει περισσότερο σε αυτή τη δουλειά;

Το τραγούδι ήταν και είναι για εμένα το χόμπι μου. Είναι τυχεροί όλοι όσοι κάνουν το χόμπι τους δουλειά. Φυσικά επειδή η δουλειά προϋποθέτει και κούραση, το άγχος και διάφορα άλλα, όπως ισχύει για όλες τις δουλειές του κόσμου, έρχονται στιγμές που πρέπει να ισορροπείς ανάμεσα στο στρες και την αγάπη σου για τη μουσική, να κλέβεις χρόνο να ξεφεύγεις για να μην καταλήξεις να τη βαρεθείς. Γιατί αν βαρεθείς δουλειά που αφορά τέχνη, δεν μπορείς να ξεγελάσεις κανέναν. Για μένα η δουλειά μου είναι η εκτόνωση μου, λατρεύω το ότι μπορώ να εκφράζομαι μέσα από το τραγούδι και φυσικά η επαφή με τον κόσμο είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή.

Κατατάσσεις τον εαυτό σου σε κάποιο συγκεκριμένο ρεπερτόριο;

Εγώ δεν κατατάσσω τον εαυτό μου σε κάποιο συγκεκριμένο είδος, όμως σαφώς το είδος που κατά κύριο λόγο εξυπηρετώ, είναι το λαϊκό. Το λαϊκό και ελαφρολαικό που ακούμε ως επί το πλείστον στα νυχτερινά μαγαζιά. Αγαπώ όμως πολλά είδη μουσικής και τα τραγουδώ επίσης. Μπαλαντέρ με λίγα λόγια. Αυτό με έχει βοηθήσει πολύ γενικά και είναι και μια συμβουλή που δίνω στους μαθητές μου. Δεν μιλώ για έλλειψη ταυτότητας. Φυσικά η χροιά της κάθε φωνής και ο τρόπος που τη χειρίζεται κανείς, τον χαρακτηρίζει, αλλά καλό είναι ένας τραγουδιστής να μπορεί να τραγουδήσει αξιοπρεπώς διαφορετικά είδη και στιλ μουσικής.


Οι περισσότερες ώρες εργασίας σου είναι βραδινές. Είναι κάτι που σε δυσκολεύει στην καθημερινότητα σου;

Ήταν κάποτε βραδινές. Τελείωσαν οι εποχές που δούλευα εφταήμερα βράδυ, ώρα πια δουλεύουμε διήμερα και άντε και κάποιες καθημερινές και αυτές όχι μέχρι αργά. Δουλεύω πρωινά, και απογεύματα με μαθητές στο εργαστήρι Voice Lab@ Nicolas Ntimas music productions, και μέχρι πρόσφατα έκανα και θεατρικό παιχνίδι σε παιδάκια, εξασκώντας έτσι και το πρώτο μου πτυχίο που είναι θεατρολόγος. Συνδυάζοντας λοιπόν τη μουσική με το θέατρο , παράλληλα έκανα και τη μουσική διδασκαλία τραγουδιών για έργα που ανέβηκαν στο θέατρο. Το τελευταίο ήταν το “Η κόρη μου η σοσιαλίστρια ” που ανέβηκε από τον ΘΟΚ. Χαίρομαι πολύ που μπορώ να συνδυάζω τις δύο μου μεγάλες αυτές αγάπες.

unnamed
Ο χώρος της μουσικής βιομηχανίας στην Κύπρο είναι ελλιπής; Πιστεύεις υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης της;

Η μουσική βιομηχανία της Κύπρου δεν είναι ελλιπές, απλώς είναι μικρότερα τα “μεγέθη” να το θέσω έτσι. Υπάρχουν τα άτομα που έχουν τις γνώσεις και την εμπειρία να “χτίσουν” σωστές βάσεις για ένα καλλιτέχνη, και πάνω από όλα έχουμε συνθέτες , στιχουργούς, μουσικούς , ενορχηστρωτές κτλ που δεν στερούνται τίποτα από πολλούς που ο κόσμος θεωρεί εξαιρετικούς. Απλά η νοοτροπία μας είναι τέτοια που στερούμε εμείς οι ίδιοι από τους εαυτούς μας την εξέλιξη. Συγκεκριμένα διανύουμε μια περίοδο σταθμό για την Κύπρο, αφού πολλές παραγωγές, μουσικές και τηλεοπτικές ξεκινούν από εδώ. Μην σου φανεί περίεργο σε κάποια χρόνια να μην υπάρχει το τετριμμένο “πρέπει να μετακομίσω Αθήνα για να πετύχω κάποιους από τους στόχους μου”. Εγώ δεν νοιώθω ότι μου στερεί κάτι η Κύπρος σε αυτό το κομμάτι. Απλώς μου λείπει η Αθήνα γιατί τη νιώθω σαν σπίτι μου μετά από τόσα χρόνια που έμεινα εκεί.


Παρόλα αυτά βλέπουμε πολλούς καλλιτέχνες να καταφεύγουν στο εξωτερικό για μια πιο μεγάλη καριέρα. Εσένα τι σε κρατά στην Κύπρο;

Η Κύπρος για μένα είναι η οικογένεια μου, αν και η μικρή μου αδερφή μένει μόνιμα Αθήνα. Ένας λόγος παραπάνω όμως που έμεινα, είναι ο σύντομα σύζυγός μου. Καμία καριέρα για μένα δεν μπαίνει πάνω από κάποια απλά πράγματα της καθημερινότητας που ομορφαίνουν τη ζωή μας. Δεν υπάρχει ορισμός για την κορυφή. Για τον κάθε έναν είναι διαφορετική ανάλογα με τις ανάγκες του. Θα έφευγα στο εξωτερικό να “κυνηγήσω” καριέρα μόνο αν μπορούσα να πάρω όλα αυτά που ομορφαίνουν τη ζωή μου, μαζί μου!


Πού σε βρίσκουμε αυτό το καιρό;

Αυτό τον καιρό με βρίσκεται σε συνεχής πρόβες. Χαίρομαι ιδιαίτερα που μετά από ένα πολύ ωραίο χρόνο σε γνωστό μαγαζί στη Λεμεσό, επιστρέφω στη Λευκωσία , σε έναν χώρο και με ανθρώπους που πραγματικά αισθάνομαι σαν το σπίτι μου. Θα βρίσκομαι στο “Καλλιπόλεως 4” μαζί με μια καταπληκτική παρέα που υπόσχεται να σας χαρίσει κάτι πολύ διαφορετικό από όλα όσα έχετε συνηθίσει. Ο Νικολας Ντίμας, ο Γιώργος Γεωργιάδης, η Χριστίνα Ζαντή, η Ευγενία Μπαλάφα, ο Αντρέας Δημητρίου, η Μέλανη Τσιβιτανίδου, ο Δημήτρης Τίφας , εγώ και μια καταπληκτική ορχήστρα σας προσκαλούμε να μας επισκεφθείτε κάθε Παρασκευή και Σάββατο από τις 9 Σεπτεμβρίου! Πολλές οι εκπλήξεις….

unnamed (1)
Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο;

Ετοιμάζουμε ένα τραγούδι το οποίο θα το ακούσετε σύντομα! Αργήσαμε μετά το “Έτσι απλά” αλλά δεν πειράζει. Για καλό θα είναι και αυτό.


Τι θα συμβούλευες νέους που αγαπούν το τραγούδι και θέλουν να το ακολουθήσουν επαγγελματικά;

Θα τους συμβούλευα να μαθαίνουν μουσική γενικά. Να μην μένουν μόνο στο τραγούδι γιατί η γνώση είναι αυτή που θα τους δώσει βιωσιμότητα σε αυτή τη δουλειά. Σε συνδυασμό πάντα με αξιοπρέπεια, ηθική , χαμηλούς τόνους, μεράκι και αγάπη. Τα όπλα αυτά , είναι συνήθως ανίκητα.


Επαγγελματικά αλλά και προσωπικά ποιοί είναι οι επόμενοι στόχοι σου;
Βασικά θα ήθελα πολύ να φτιάξω τη δική μου οικογένεια! Είμαι όλη μέρα με παιδιά στα οποία διδάσκω , τα λατρεύω και θα ήθελα πολύ και δικά μου. Επαγγελματικά θα ήθελα να στρώσω τις ώρες δουλειάς μου που είναι αρκετές, για να μπορεί να είναι εφικτό να αφιερώσω χρόνο στην οικογένεια και τον εαυτό μου. Στόχους και όνειρα έχω αρκετά, και θα τα προσπαθήσω. Και ο Θεός βοηθός!

unnamed (2)

READ MORE

LATEST NEWS