Για να σου το πω καλύτερα: όσα δεν πρέπει να σου ζητήσει να αλλάξεις γιατί δεν του πέφτει λόγος.
Η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που αρχίζουν να θίγονται τα όρια της ελευθερίας του άλλου είπε κάποτε ο Καντ, μια φράση που αντανακλά άψογα πάνω από τις σχέσεις των ανθρώπων.
Γιατί το να γίνεσαι "ένα" με κάποιον, συχνά κάνει τα όρια ανάμεσα στο "εγώ", το "εσύ" και το "εμείς" αόρατα, δημιουργώντας απαιτήσεις που δεν είναι γραμμένες πουθενά παρά μόνο σε μαύρα κατάστιχα ψυχαναγκασμού, ετεροπροσδιορισμού και καταπίεσης τα οποία γράφονται ανίερα στο όνομα κάποιου "έρωτα", που αν σταθείς και παρατηρήσεις καλύτερα, δεν είναι παρά καμουφλαρισμένος εγωισμός.
Τίποτα από τα παρακάτω δεν αλλάζεις για κανέναν (κι αντίστροφα δεν ζητάς ν' αλλάξει) , όσο κι αν τον αγαπάς. Η αξιώσή τους και μόνο, αρκεί για να σηκώσεις κόκκινο πανί και να σε βάλει σε σκέψεις.
Τις πολιτικές σου πεποιθήσεις
Αρχικά να επισημάνω το προφανές, ότι δηλαδή δεν σας κάνει πιο ταιριαστούς και ευτυχείς το να συμφωνείτε στα πάντα, πόσο μάλλον το ν' αλλάζεις τα πιστεύω σου για τον κόσμο και την κοινωνία επειδή λυσσάει επιμένει ο σύντροφός σου γι' αυτό. Δεν είναι ούτε υγιές, ούτε δημοκρατικό κάτι τέτοιο και ίσως θα έπρεπε να μην το πάρεις αφήφιστα αυτό το ασεβές attitude.
Τους στόχους σου
Ο άνθρωπος που θα σε βάλει σε δίλημμα του τύπου "εγώ ή η δουλειά σου" θα πρέπει να το ΄χει σκεφτεί πολύ σοβαρά πριν το ξεστομίσει. Γιατί δεν είναι καλό δείγμα αυτό το τελεσίγραφο- όπως και κάθε τελεσίγραφο άλλωστε-. Τα όνειρά και οι φιλοδοξίες μας είναι προσωπικό ζήτημα αυστηρά και το να στέκεται εμπόδιο ο σύντροφός σου αντί να σε ενθαρρύνει να τα κάνεις πραγματικότητα ίσως υποδηλώνει ανασφάλεια και υπέρμετρο εγωισμό από πλευράς του. Και για να σου το πω απλά, τι να τον κάνεις αν δεν σε στηρίζει;
Την εμφάνισή σου
Μμμμ, αλήθεια τώρα; Κοίτα, ποια και ποιος δεν θέλει ν' αρέσει στον/ην σύντροφό του/της; Ωστόσο, η τελική απόφαση είναι πάντα δική μας. Σαφώς και μπορεί να εκφέρει άποψη για το αν κάτι του αρέσει ή όχι- κυρίως αν ερωτηθεί- αλλά μέχρι εκεί. Δηλαδή το να σου πει κάτι σαν "πώς ντύθηκες έτσι, πήγαινε άλλαξε" δεν είναι πολύ κουλ, εκτός αν φόρεσες τη στολή της κολομπίνας και δεν είναι απόκριες ή βγαίνεις μόνο με το σουτιέν σου σε δείπνο με τους γονείς του (αυτό το τελευταίο με επιφύλαξη κιόλας). Εντάξει, μία φορά αν σου ζητήσει ν΄αλλάξεις κάτι δεν χάθηκε ο κόσμος.Αλλά αν η φάση πάει να γίνει σύστημα κι εκείνος χειριστικός, μάλλον πρέπει να μιλήσετε σοβαρά. Μην κάνεις πίσω.
Τις παρέες σου
Τι εννοείς "δεν βγαίνεις πια τόσο με τις φίλες σου γιατί δεν τις συμπαθεί και δεν θέλεις να τσακώνεστε"; Γκρινιάζει όταν του ζητάς να δείτε την παρέα σου; Δεν του αρέσουν τα μούτρα του κολλητού σου και κάνει μουτράκια κάθε φορά που του λες ότι θα τον δεις; Αν δεν είναι αυτό καταπίεση, τότε τι είναι; Πάμε πάλι, Κεφάλαιο Σχέσεων, σελ.1: Όταν αγαπάς κάποιον, σέβεσαι τις ανάγκες του. Και οι φίλοι, είναι τεράστια ανάγκη.
Τον χαρακτήρα σου
Μπορεί να σου ζητήσει ν' αλλάξεις κάτι και είναι θεμιτό. Αν ας πούμε νευριάζεις με το παραμικρό κι εκείνος δεν το αντέχει, οφείλει να σου το πει και να το προσπαθήσεις γιατί θα σε βελτιώσει και θα κάνει καλό στη σχέση σας. Αλλά αν για παράδειγμα, σε θέλει αλλιώς, είναι δεικτικός στις αντιδράσεις σου, σε συγκρίνει με άλλες γυναίκες που υπάρχουν ή υπήρχαν (*σηκώνει κόκκινη καρτούλα) και οι μέρες σας είναι γεμάτες με τις υποδείξεις του για το πώς πρέπει να φέρεσαι, να μιλάς, να ντύνεσαι, να ζεις γενικώς, τότε φίλη μου, έχουμε πρόβλημα. Από το να χάσεις τον εαυτό σου, χάσε εκείνον.
