«Έφτασα ένα βήμα πριν το burn out»
Μια ειλικρινή και βαθιά εξομολόγηση έκανε ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, αναφερόμενος σε έναν ουσιαστικό απολογισμό της καριέρας του και των εμπειριών που τον διαμόρφωσαν ως άνθρωπο και καλλιτέχνη.
Με αφορμή τη διαδρομή του από τα πρώτα του βήματα στη μουσική μέχρι το σήμερα, ο δημοφιλής ερμηνευτής μίλησε με αφοπλιστική αλήθεια για τις προκλήσεις, τα λάθη, τις επιτυχίες και τις δύσκολες στιγμές.
«Η μεγάλη επιτυχία είναι ευλογία αλλά είναι και δοκιμασία. Είναι ένας προβολέας με πολύ δυνατό φως, ο οποίος πέφτει πάνω σου, σε τυφλώνει και πολλές φορές δεν βλέπεις τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. Αυτό είναι ένα τίμημα γιατί, μέσα σε αυτή την ασάφεια, μέσα σε αυτό τον φρενήρη θυμό, χάνεις φίλους, οι σχέσεις παραπαίουν, χάνεις κομμάτια από την προσωπική σου ζωή, γιατί εσένα το όνειρο και ο στόχος είναι όλο και πιο πάνω.»
Η πορεία του ξεκίνησε στα 19 του χρόνια, με έντονη δισκογραφική παρουσία αρχικά στην Κύπρο και έπειτα στην Ελλάδα. Όπως ο ίδιος περιγράφει, η απότομη εκτόξευση της καριέρας του είχε και κόστος:
«Δεν το λέω ως το ιδανικό αυτό, απλά όλα συμβαίνουν τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνεις να καταλάβεις τι έγινε. Πόσω μάλλον όταν είσαι ένα παιδί, όπως εγώ, που ξεκίνησα πολύ νωρίς, στα 19 μου. Αν βάλω και τη μουσική μου δραστηριότητα στην Κύπρο που ήταν έντονη και δισκογραφικά – αυτή αποτέλεσε και εφαλτήριο για να έρθω στην Ελλάδα – ε, ένα παιδί στα 19-20 το να ζει αυτό το τρελό πανηγύρι, δεν νομίζω ότι μπορεί εύκολα να το τιθασεύσει.»
Καλεσμένος στη διαδικτυακή εκπομπή του Σπήλιου Φλώρου «Δεν Παίζει Άγχος», ο Μιχάλης Χατζηγιάννης άνοιξε την καρδιά του και για τις πιο ουσιαστικές πτυχές της πορείας του. Ανάμεσα σε στιγμές αυτογνωσίας και χιούμορ, ανέδειξε τη σημασία του να παραμένει κάποιος προσγειωμένος.
«Υπήρχαν στιγμές νηφαλιότητας – ευτυχώς – που νομίζω ότι ήταν θέμα πολύ εσωτερικό που ανάγεται στην πρότερη ηλικία και με βοηθούσε να το φρενάρω. Ήταν ένα αιφνιδιαστικά εκτοξευτικό πράγμα αυτό που συνέβη. Κι αν με ρωτούσες εκείνη τη στιγμή, δεν θα μπορούσα να σου απαντήσω τι γίνεται. Όλοι οι υπόλοιποι γύρω μου το ζούσαν με τρέλα αλλά εγώ το διασκέδαζα, γιατί έκανα αυτό που αγαπώ. Οπότε αυτά τα “celebrity” και “superstar”, εντάξει. Ωραίες είναι οι λέξεις αλλά θα ήταν πιο ωραίο να τις λέμε για τους παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες.»
Παρά τη φήμη και την επιτυχία, για εκείνον η ουσία ήταν πάντα η ίδια: να τραγουδά. Όπως δηλώνει:
«Να δεχτώ ότι στην Ελλάδα υπάρχει και αυτή η κοινότητα σε πολύ μικρότερο βαθμό αλλά για μένα σημασία είχε μόνο να βγω στη σκηνή και να τραγουδήσω. Ποιο παιδί έχει την ευκαιρία να κάνει αυτό που αγαπά, να βιοπορίζεται από αυτό, να είναι τόσο ανεξάρτητο; Ήταν ένα δώρο Θεού όλο αυτό.»
Δεν παρέλειψε όμως να μιλήσει και για τις πιο δύσκολες φάσεις της ζωής του, όταν ήρθαν «τα κακά», όπως χαρακτηριστικά λέει:
«Όπως ήρθαν τα καλά, κάποια στιγμή ξεκίνησαν να έρχονται και τα κακά. Δεν τα προκάλεσα εγώ. Νομίζω ότι από τη φύση μου έχω έναν μηχανισμό που δεν με αφήνει να πέσω. Το θέμα δεν είναι να μην πέσεις αλλά να μπορέσεις να ξανασηκωθείς. Στη δική μου ζωή υπήρχε πάντα ένα φως, η μουσική, που στη ζωή με έβαζε σε ένα όμορφο συννεφάκι και με ξεκούραζε για λίγο στα δύσκολα. Όταν πέφτω όμως, ξανασηκώνομαι και γίνομαι δυο φορές πιο διεκδικητικός.»
Μία από τις πιο δύσκολες περιόδους του ήταν το 2011-2012, όταν έφτασε στα όρια της εξάντλησης:
«Το 2011-12 έφτασα ένα βήμα πριν το burn out. Είχε προηγηθεί μια 12ετία που ήμουν συνέχεια σε τουρ, 100άδες συναυλίες, όλα. Όταν είσαι καλλιτέχνης, δεν πρέπει να φτάσεις να καείς. Είναι σημαντικό να κρατήσεις την οργανική σου κατάσταση και τον ψυχισμό σου σε ένα επίπεδο που να μπορεί να αναπλαθεί.»
ΠΗΓΗ: Gossiptv.gr
- Μιχάλης Χατζηγιάννης
- Ειδήσεις Κύπρος
- Κύπρος νέα
