«Ηθελα να καταταγώ ως νοσοκόμα»
«Ηθελα να καταταγώ ως νοσοκόμα», αναφέρει σε συνέντευξη της η Κοραλία Καράντη, η οποία έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη σειρά , «Famagusta».
Με αφορμή την προβολή της σειράς, παραχώρησε συνέντευξη στο «Βήμα», μιλώντας για το πως βίωσε η ίδια την εποχή με την εισβολή του 1974 στην Κύπρο.
Τι θυμάστε πιο έντονα από το καλοκαίρι του 1974;
Ω! Πριν από μερικούς μήνες είχαμε βιώσει τις φρικαλεότητες του Πολυτεχνείου και των γεγονότων που ακολούθησαν. Ήμασταν φορτισμένοι κι ευάλωτοι, με άγχος για το μέλλον. Η είδηση της εισβολής στην Κύπρο μάς συγκλόνισε. Θυμάμαι ότι καθόμασταν στο τραπέζι της κουζίνας, εκεί βρισκόμασταν πάντα και συζητούσαμε για κάθε θέμα, και άκουγα τον πατριό μου να κάνει ανάλυση των πολιτικών εξελίξεων. Υπήρχε και η αγωνία της επιστράτευσης, θα στρατεύονταν συγγενείς και φίλοι. Μέσα στην αφέλεια της εφηβείας μου θυμάμαι ότι ήθελα να καταταγώ ως νοσοκόμα. Κάτι που όταν το σκέφτομαι τώρα μου φέρνει γέλια και κλάματα μαζί.
Μιλήστε μας για τη Χριστίνα, την ηρωίδα σας;
Η Χριστίνα έζησε τη φρίκη του πολέμου, του ξεριζωμού, την ακραία απώλεια. Το χάσιμο ενός παιδιού, ενός βυζανιάρικου, όπως έλεγαν παλιά, και με αυτό ήθελαν να πουν πιο πολλά από τη λέξη. Καταφέρνει μεν να συνεχίσει τη ζωή της αλλά αυτό που έχει ζήσει τη διαμορφώνει ολοκληρωτικά, την καθορίζει για πάντα. Σκεπάζει όπως-όπως τα τραύματά της για να μπορέσει να συνεχίσει να υπάρχει σαν σύζυγος, μητέρα άλλων παιδιών αλλά και σαν αυθύπαρκτη οντότητα, όμως οι αφορμές που δίνει πάντα η ζωή αναταράζουν τα μύχια της ψυχής της. Είναι κι αυτή μια ανώνυμη γυναίκα της ιστορίας ενός πολέμου – πάνω στο πρόσωπό της μπορούμε να προβάλουμε τα πρόσωπα γυναικών από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης – που ενώ κουβαλάει αυτό που επιστημονικά σήμερα λέμε μετατραυματικό stress, στέκεται όρθια και προχωρεί. Την αγαπώ και θέλω πάρα πολύ να μπορέσω να αποδώσω ευδιάκριτα τα συστατικά που βρίσκονται στο ζυμάρι της, να την καταστήσω διάφανη στα μάτια του κόσμου.
- Κοραλία Καράντη
- Κοραλία Καράντη εισβολή
- Κοραλία Καράντη Famagusta
