Η Τάνια Σαββοπούλου ήταν μια πολύ όμορφη γυναίκα με υπέροχα μάτια και συγκλονιστική φωνή.
«Η Τζούλι Κρίστι της Ελλάδας» μου είπε η Μαριάννα στο τηλέφωνο.
Η ίδια δεν θα ήθελε -με αφορμή τον θάνατό της- λόγια για τη ζωή της και αναφορές στην Τέχνη της, όπως συμβαίνει με τους ηθοποιούς.
Και η οικογένειά της το σεβάστηκε αυτό. Το σέβομαι κι εγώ.
Θέλω, όμως, να αποχαιρετήσω την Τάνια Σαββοπούλου και να την ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου που έφερε στη ζωή -και στη ζωή μου- την Αλίκη και την Μαρίνα.
Θα της το χρωστάω πάντα. Θα της το χρωστάμε όλοι όσοι αγαπάμε τα κορίτσια της. Και θα τα προσέχουμε.
Καλό της ταξίδι.
(Όταν πριν από μερικά χρόνια πέθανε ο πατέρας της Μαρίνας και της Αλίκης, η άλλη Αλίκη -η Αλίκη που το 2012 ψήφισε ΔΗΜΑΡ και τον περασμένο Σεπτέμβριο ΣΥΡΙΖΑ αλλά εγώ την αγαπάω γιατί είναι φίλη μου- μας είπε έξω από την εκκλησία «Τώρα είμαστε όλοι χωρίς πατέρα. Να προσέχουμε τις μανάδες μας, γιατί εκεί είναι η ορφάνια.»)
