Ήταν ντυμένη στα μαύρα και τα μάτια της ήταν κόκκινα από το κλάμα. Στην αρχή πιστέψαμε πως ήταν κάποια γειτόνισσα που είχε πάει να συλλυπηθεί την οικογένεια και τώρα επέστρεφε σπίτι της.
Στα χέρια της κρατούσε με πιατέλα με κουλουράκια. Με όση ψυχική δύναμη της έχει απομείνει, προσέφερε με ευγένεια κουλουράκια σε όλους τους δημοσιογράφους που παρατηρούν από απόσταση τα όσα συμβαίνουν στην οδό Σηλυβρίας. "Συλλυπητήρια", ψιθυρίζουν ο ένας μετά τον άλλο. "Είμαστε συντετριμμένοι", μας λέει. Τα μάτια της γεμίζουν δάκρυα και η φωνή της τρέμει. "Καταλαβαίνουμε πως και εσείς κάνετε τη δουλειά σας".
Επικρατεί σιωπή και αμηχανία. "Φίλοι. Το παιδί μου με τον Παντελή ήταν παιδικοί κολλητοί φίλοι", ήταν τα τελευταία λόγια που μας είπε πριν τα δάκρυα κατακλύσουν το πρόσωπο της γυναίκας και η φωνή σταματήσει να βγαίνει.
