Απο πολλούς κατηγορήθηκε για την ξαφνική του φήμη, οτι ήρθε απο το ίντερνετ και άλλα τέτοια, λες και λίγους τηλεαστέρες είχαμε φάει κατά καιρούς.
Απο άλλους πάλι, αγαπήθηκε όσο λίγοι, τα τραγούδια του τραγουδήθηκαν σχεδόν απο όλους, απογειώνοντάς τον, και δίνοντάς του αξιοζήλευτες συνεργασίες.
Μια απο αυτές, είναι με τον Βασίλη Καρρά, ο οποίος τον χαρακτήρησε μέχρι και γιο του, σε εισαγωγικά. Αυτή η συνεργασία είναι και ο λόγος που πήρα το θάρρος να σας στείλω.
Βρέθηκα στο νυχτερινό μαγαζί που εμφανιζόταν οι δυο τους, στη Θεσσαλονίκη, εγώ ως θεωρητικά μεγαλύτερης γεννιάς, πήγα εκεί για να δω τον τεράστιο της δικής μου γενιάς, τον Βασίλη τον Καρρά, τον οποίο είχα παρακολουθήσει και πιο παλιά.
Με έκπληξη όμως και θαυμασμό ίσως, είδα τον Παντελή Παντελίδη που άνοιξε το πρόγραμμα. Απο την πρώτη στιγμή μου κέντρισε το ενδιαφέρον τόσο καλλιτέχνικα όσο και σαν άνθρωπος. Μόλις τελείωσε το πρόγραμμα, έτυχε να συναντηθούμε σε κάποιο διάδρομο του μαγαζιού, όπου τον συνεχάρηκα και εκείνος δίχως ίχνος σνομπαρίσματος και βεντέτισμου με ευχαρίστησε και μου έσφιξε το χέρι.
Εκεί θέλω να σταθώ, οτι πέρα απο το αν ήταν ή δεν ήταν ένας μεγάλος καλλιτέχνης σίγουρα ήταν ένας καλός ευδιάθετος λαικός άνθρωπος, δεν ήταν άλλος ένας σταρ που θα έλαμπε για 1-2 χρόνια και θα χανόταν.
Είχε ακόμα πολλά να δώσει. Κρίμα απο τον Θεό που μας τον στέρησε, θα παίζει ζεϊμπέκικα τώρα στη γειτονιά των αγγέλων. Επίσης κρίμα για την άδικη κριτική που δέχτηκε τις τελευταίες μέρες για τα κατεχόμενα.
Απο δω και πέρα ας γίνει μάθημα και να μην κατηγορούμε ανθρώπους με τόση ευκολία γιατί απο τη μια στιγμή στην άλλη τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Δύναμη στους φίλους και τους συγγενείς."
