Ο Χαράλαμπος Χατζηπροδρόμου σε μια αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο LifeNewsCy και στην Ελένη Γεωργίου, αποκάλυψε τον λόγο που ξεκίνησε τη μαγειρική.
Ο αγαπημένος Κύπριος μίλησε για την εμπειρία του στον διαγωνισμό μαγειρικής, τη δεύτερη ευκαιρία που του δόθηκε, αποκάλυψε τα ευτράπελα που έζησε στο MasterChef, αλλά και τον παίκτη που τον εκνεύριζε…
Διαβάστε το πρώτο μέρος της συνέντευξής του στο LifeNewsCy.
Τι σε έκανε να επικεντρωθείς στην υγιεινή διατροφή και στους αθλητές;
Ήμουν υπέρβαρος και προσπάθησα με πολλούς τρόπους, με διατροφές, δίαιτες, με τεχνικές (συμπληρώματα) να χάσω τα κιλά μου. Μια καλή μέρα και επειδή ο κύκλος μου ασχολείται με τη γυμναστική (έχω δυο κολλητούς personal trainers και κουμπάρο body builder) και είχα αρκετές γνώσεις στον συγκεκριμένο τομέα, σκέφτηκα να παντρέψω αυτό που αγαπώ, τη μαγειρική, με τον σωστό τρόπο διατροφής. Θεωρώ ότι το σωστό μαγείρεμα είναι και το υγιεινό, με την προϋπόθεση ότι δεν κάνεις κάτι λάθος, δηλαδή να παράγεις πολυακόρεστα λιπαρά, τα οποία θα δώσουν απλά κορεσμό και θα ευχαριστήσουν το στόμα σου.
Το γεγονός πως στην επιχείρησή σου μαγείρευες με ένα συγκεκριμένο στιλ θεωρείς πως ήταν μειονέκτημα για σένα στο παιχνίδι έναντι των άλλων επαγγελματιών; Ήταν πιο δύσκολο για σένα να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις;
Το βιογραφικό μου είναι αρκετά πλούσιο. Έχω εμπειρίες και από πεντάστερα ξενοδοχεία και από εστιατόρια των οποίων έκανα τα μενού και βραβεύτηκαν. Άρα σε θέμα εμπειριών, είχα την γκουρμέ κουζίνα, απλώς ο τομέας στον οποίον δούλευα ήταν άλλος. Γι’ αυτό και ξεκίνησα να μαγειρεύω έτσι. Πήγα να προβάλω τον Χαράλαμπο και όχι να δείξω ότι ξέρω να μαγειρεύω. Πολλοί μάγειρες ήταν στο ίδιo επίπεδo. Θεωρώ ότι το να είσαι διαφορετικός ήταν καλύτερο.
Η δεύτερη ευκαιρία σου στο MasterChef πέρασε ανεκμετάλλευτη. Πώς νιώθεις γι’ αυτό;
Δεν με έκανε να νιώσω κάτι άσχημο. Δηλαδή, μου δόθηκε η ευκαιρία και από τη στιγμή που σου δίνεται, το θεωρώ παράλογο να μην την εκμεταλλευτείς, άσχετα αν θα τα καταφέρεις ή όχι. Το να μη δοκιμάσεις θα ήταν λάθος, να δοκιμάσεις και να αποτύχεις δεν είναι τόσο κακό.
Οπότε αν σου πρότειναν να μπεις ξανά στο παιχνίδι θα πήγαινες.
Ναι θα ξαναέμπαινα βέβαια.
Πίστευες ότι μπορούσες να φθάσεις στην τελική πεντάδα;
Ναι, θεωρούσα από την αρχή ότι είχα προϋποθέσεις να ήμουν στην πεντάδα. Όχι να έρθω πρώτος αλλά ναι, να είμαι στην πεντάδα. Όμως, για εμένα επιτυχία είναι που μπήκα στην 22άδα, εκεί το άγχος μου σταμάτησε να υπάρχει. Εγώ είδα πράγματα που δεν είδε το κοινό. Όταν βλέπεις τόσο κόσμο να πάει να μαγειρέψει και εσύ είσαι στους 22 καλύτερους, για εσένα είναι μεγάλο πράγμα, είναι επιτυχία.
Τι κρατάς από τη γενικότερη παρουσία σου στο MasterChef;
Θα κρατήσω τους ανθρώπους που γνώρισα. Εγώ προσωπικά για εκείνους με τους οποίους νιώθω πιο κοντά είδα μια πλευρά του χαρακτήρα τους, που δεν ξέρω αν η παραγωγή θα το δείξει προς τα έξω, που είμαι χαρούμενος που βρήκα τέτοιους ανθρώπους και θα τους έχω στη ζωή μου και μετά το παιχνίδι.
Είδαμε να έχεις μια ξεχωριστή σχέση με τον Σάββα αλλά και τον Χρίστο. Βγάζοντας το «όλους» από τις πιθανές απαντήσεις, με ποιους άλλους θα ήθελες να κρατήσεις φιλία;
Μιλάω και τώρα με τα παιδιά, τα οποία είναι ακόμα μέσα στο παιχνίδι. Θυσιάζουν χρόνο από τα 10 τους λεπτά που έχουν για να μιλήσουν με την οικογένειά τους, κάθε 10 μέρες, για να μιλήσουν μαζί μου. Εννοείται θα κρατήσω επαφή με Σάββα, Χρίστο, Δημήτρη, Μάριο και Σελίμ.
Υπήρχαν άτομα των οποίων η συμπεριφορά σε ενοχλούσε;
Ο Συμεωνίδης και το γνώριζε και ο ίδιος από την πρώτη ημέρα, του το είπα!
Τι σε εκνεύριζε περισσότερο στη συμβίωση;
Δεν με εκνεύριζε κάτι από τη συμβίωση, όμως όταν βγήκα κατάλαβα ότι ασχολείσαι με ηλίθια, με χαζά πράγματα όταν είσαι στο σπίτι. Ξυπνούσα και οι άλλοι συμπαίκτες μου σκοτώνονταν. Τους ρωτάς τι γίνεται, γιατί τσακώνονται και σου λένε «Ο άλλος άφησε το ποτήρι στο τραπέζι ψες το βράδυ. Είμαι μ.. εγώ να το πλύνω;» Σκοτώνονταν από το πρωί για ένα ποτήρι. Φάε καλέ έναν βούκκο φαΐ και σήκου φύε. Εν ανάγκη να μαλώνεις για το ποτήρι;
Μπορείς να μας πεις κάποια περίεργα περιστατικά που συνέβησαν στο σπίτι ή σε δοκιμασία;
Ειπωθήκαν οι εκφράσεις κλίκες, κάτι που θεωρώ λάθος. Η κλίκα είναι μια ομάδα ανθρώπων που συνεργάζονται για να βλάψουν κάποιους. Εμείς ήμασταν μια παρέα που περνούσαμε καλά. Μια νύχτα ντυθήκαμε χελωνονιντζάκια και πειράζαμε και τρομοκρατούσαμε τα άλλα δωμάτια. Εγώ, ο Μήτσος, ο Μάριος, ο Σάββας, ο Γιώργος και ο Χρίστος βάλαμε μαυροσάκουλα, βάζαμε μάσκα με τρύπες, γάντια μαύρα, στέλναμε τον Μάριο κανονικά ντυμένο και κρατούσε τη μάσκα στο χέρι, μιλούσε του Αργύρη για να τον απασχολεί. Στα καλά καθούμενα κτυπά η πόρτα και ξεκινούσε πόλεμος. Τον Τιμολέωντα τον τρέχαμε έξω από το σπίτι στους -5 βαθμούς καθώς ήταν με το σορτσάκι, μια άλη φορά ο Συμεωνίδης πήδηξε οκτώ σκαλιά για να ξεφύγει.
