Συγκινεί και στέλνει μήνυμα ανθρωπιάς ο Σταύρος Κυπριανού.
Ο γνωστός δημοσιογράφος ευχαρίστησε για ακόμη μια φορά έναν άνθρωπο που δεν είναι σήμερα μαζί μας, αλλά του οφείλει τη ζωή του, μιας και τον βοήθησε να πολεμήσει και να νικήσει τη
«Νόσο των Σταυροφόρων».
Σαν σήμερα ο Σταύρος Κυπριανού ξαναγεννήθηκε, αφού πριν 3 χρόνια ένας άγνωστος έμελλε να γινόταν ο ήρωάς του, χαρίζοντάς του μια καινούργια ζωή.
O γνωστός δημοσιογράφος ανάρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ένα μήνυμα ευχαριστώντας τον σωτήρα του, αλλά και στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα ανθρωπιάς.
«15.03.2015! Σαν σήμερα πριν από 3 χρόνια ένας άγνωστος άντρας θα γινόταν ο ήρωάς μου. Έφυγε αφήνοντας πίσω του μια γενναία πράξη ανθρωπιάς και αλτρουισμού. Με τον θάνατό του, μου χάρισε ζωή και με δίδαξε πως η αγάπη είναι η απινίδωση της ζωής».
Ο ίδιος μετά την περιπέτεια της υγείας του, όταν επέστρεψε στην καθημερινότητά του και στα επαγγελματικά του καθήκοντα, αφού καλημέρισε τον κόσμο και τις αγαπημένες τους συνάδελφους, Σταυριανή Κωνσταντίνου και Αγγελική Νικηφόρου μίλησε για την δοκιμασία του πέρασε:
«Είναι γνωστό ότι πέρασα μια μεγάλη δοκιμασία. Ευτυχώς και δόξα τω θεώ είμαι πίσω. Πρώτα και κύρια το οφείλω σε ένα άνθρωπο ο οποίος δεν είναι σήμερα μαζί μας. Ένας άνθρωπος που πριν φύγει από αυτό τον κόσμο είχε αποκτήσει την κάρτα δότη οργάνων. Ένας άνθρωπος από το Ηνωμένο Βασίλειο που δεν γνώρισα ποτέ εν πάση περιπτώση, αλλά φεύγοντας μου χάρισε ζωή και σε μένα και σε άλλους συνανθρώπους μας. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην οικογένεια του ΡΙΚ…».
Θυμίζουμε επίσης ότι σε παλαιότερη συνέντευξή του δήλωσε:
«Είναι γνωστό ότι πέρασα μια μεγάλη δοκιμασία. Ευτυχώς και δόξα τω θεώ είμαι πίσω. Πρώτα και κύρια το οφείλω σε ένα άνθρωπο ο οποίος δεν είναι σήμερα μαζί μας. Ένας άνθρωπος που πριν φύγει από αυτό τον κόσμο είχε αποκτήσει την κάρτα δότη οργάνων. Ένας άνθρωπος από το Ηνωμένο Βασίλειο που δεν γνώρισα ποτέ εν πάση περιπτώση, αλλά φεύγοντας μου χάρισε ζωή και σε μένα και σε άλλους συνανθρώπους μας.…".
Η δοκιµασία που πέρασα ήταν το καλύτερο µάθηµα ζωής που έχω διδαχθεί ποτέ. Μια τέτοια δοκιµασία, η οποία σε φέρνει µια ανάσα από τον θάνατο, σε κάνει να εκτιµάς την ίδια τη ζωή. Σε ωθεί να προσπαθήσεις να συγυρίσεις τη ζωή σου και να πετάξεις τον «παλιό άνθρωπο». Αναθεωρείς τα πάντα, αναζητάς την ουσία και σταµατάς να σκαλίζεις στην επιφάνεια.
Ενηµερώθηκα από το νοσοκοµείο στην Αγγλία ότι βρέθηκε συµβατός πτωµατικός δότης ήπατος. Εκείνη την ώρα σε κυριαρχούν έντονα και ανάµεικτα συναισθήµατα λύπης και χαράς. Χαράς, γιατί παίρνεις µια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή και λύπης γιατί ένας άνθρωπος, ένας πατέρας, ένας αδελφός φεύγει για πάντα από τη ζωή. Πιστεύω πως δεν υπάρχει µεγαλύτερη πράξη προσφοράς και αλτρουισµού από το να γίνεται κανείς δυνητικός δότης οργάνων».
