«Ήταν μια κυρία, εκεί στο “Κωνσταντίνου και Ελένης”, η οποία έπαιζε ένα μικρό ρόλο και είχε μεγάλο άγχος. Έπρεπε να ανέβει σε μία σκάλα και η σκάλα τελείωνε γιατί ήταν σκηνικό αυτό κι έπρεπε να περιμένει έτσι στη σκάλα μέχρι να τελειώσουμε τη σκηνή κάτω. Ξεχνάμε την κυρία, η οποία από ευγένεια δεν είπε “σας παρακαλώ είμαι όρθια εδώ πέρα κρεμασμένη”. Και μόλις τελειώνει η σκηνή είπε ….»
