Ο Γιάννος και η Άντρια Οκκά είναι ένα από τα πιο αγαπημένα και ταιριαστά ζευγάρια της κυπριακής σοουμπίζ. Για πρώτη φορά, φωτογραφίζονται οικογενειακώς, και δίνουν μια συνέντευξη εφ' ολης της ύλης.
Μιλάνε για τη δύσκολη απόφαση επιστροφής στην Κύπρο που τους έφερε σε σύγκρουση, για τον γιo τους που επιλέχθηκε να προπονείται με την Άρσεναλ. Επίσης, συγκινεί και συγκλονίζει ταυτόχρονα η εξομολόγηση για τα εφιαλτικά Χριστούγεννα του 2012.
Την Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου κλείνετε 15 χρόνια έγγαμου βίου. Πώς νιώθετε;
Σίγουρα νιώθουμε το ίδιο αγαπημένοι και κυρίως πιο ολοκληρωμένοι ως ζευγάρι, αφού περάσαμε πολλές κοινές στιγμές, ευχάριστες, αλλά και δύσκολες. Ειδικά ο ερχομός των δύο παιδιών μας Γιώργου και Αριάνας, αλλά και το γεγονός ότι ζήσαμε οι δυο μας οκτώ χρόνια στο εξωτερικό συνέτειναν στο να έρθουμε πιο κοντά και εν τέλει να "δέσουμε" ως ζευγάρι.
Πόσο διαφορετική ήταν η ζωή στο εξωτερικό σε σχέση με την Κύπρο;
Άντρια: Στο εξωτερικό ήμασταν κυρίως εγώ και ο Γιάννος. Είχαμε ο ένας τον άλλο και αλληλοστηριζόμασταν, πράγμα που μας έφερε πιο κοντά και μας έκανε, θεωρούμε, πιο αγαπημένους. Στην Κύπρο, από την άλλη, ήταν όλη η οικογένεια και οι φίλοι μας, οι οποίοι μας έλειπαν, αφού και στο εξωτερικό δυσκολευτήκαμε όσον αφορά στις φιλίες. Λόγω, βέβαια, της δουλειάς του Γιάννου γνωρίσαμε πολύ κόσμο, αλλά, όπως ξέρετε, σε αυτόν τον χώρο δύσκολα υπάρχουν πραγματικές φιλίες, καθώς μόλις σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας και η καριέρα λάβει τέλος, οι περισσότεροι φεύγουν και τότε αντιλαμβάνεσαι ποιοι σε νοιάζονται πραγματικά.
Όταν παντρευτήκατε ήσασταν ο ένας 25 χρόνων και εσύ 22. Μετά από 20 χρόνια γάμου και ευτυχισμένης κοινής πορείας, αλλά και την απόκτηση δύο παιδιών, θεωρείτε ότι υπάρχει κάποιο μυστικό για ένα πετυχημένο γάμο;
Άντρια: Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα μυστικά για έναν ευτυχισμένο γάμο, παρά μόνο το αυτονόητο. Να υπάρχει κατανόηση, να μπορείς να υπομένεις τις δύσκολες στιγμές του συντρόφου σου, ενώ η "φλόγα" πρέπει να μένει άσβεστη. Θεωρώ ότι πρέπει να κοιτάς τον σύζυγό σου στα μάτια και να μπορείς να νοιώθεις την ίδια αγάπη και τον ίδιο θαυμασμό όπως παλιά. Προσωπικά αισθάνομαι σαν να μην πέρασε μια ημέρα από τον καιρό που τον γνώρισα.
Γιάννος: Σίγουρα και οι δύο μεγαλώσαμε με σωστούς γονείς και πήραμε τα σωστά εφόδια, ώστε να τα κάνουμε πράξη. Εύχομαι και τα παιδιά μας να κάνουν το ίδιο. Δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο από την οικογένεια και αυτό μπορώ να το πω με πάσα βεβαιότητα, μετά από 20 χρόνια έγγαμου βίου.
Άντρια, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να είσαι σύζυγος ενός ποδοσφαιριστή;
Το να είσαι σύζυγος ποδοσφαιριστή, και ειδικά ενός επαγγελματία, είναι και αυτό από μόνο του ένα επάγγελμα. Δεν είναι καθόλου εύκολο, η ψυχολογία ενός ποδοσφαιριστή αλλάζει με την εβδομάδα, όπως και οι απαιτήσεις του. Παρ' όλα αυτά, όλες οι θυσίες άξιζαν τον κόπο!
Έχει συμβεί κάτι που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Γιάννος: Η Αριάνα, στις 25 Δεκεμβρίου του 2012, όταν ήταν μόλις 17 ημερών, αντιμετώπισε ένα πρόβλημα υγείας και από λάθος του γιατρού βρέθηκε να παλεύει για τη ζωή της στην εντατική παίδων στο Μακάρειο Νοσοκομείο. Εκεί έδωσε τις μάχες της, πάλεψε σκληρά, για να ζήσει, και νίκησε. Όποιος τη γνωρίζει, ξέρει για τη δύναμη της ψυχής της. Για εμάς ήταν ένα μάθημα ζωής. Τα Χριστούγεννα είναι πάντα μια δύσκολη εποχή για όλους μας. Όμως, ευχαριστούμε τον Θεό που την έχουμε μαζί μας και εμείς την αποκαλούμε το μικρό μας θαύμα. Με αυτήν την ευκαιρία να ευχαριστήσουμε και δημόσια την εντατική μονάδα παίδων και τον επικεφαλής κ. Θανάση Αθανασίου και όλη την ομάδα του. Βέβαια ευχαριστούμε την οικογένεια και τους φίλους μας που ξενύχτησαν και έκλαψαν μαζί μας. Εκεί είδαμε και ποιοι μας αγαπούσαν πραγματικά. Θα είμαστε για πάντα ευγνώμονες.
